اين سوال شايد هزار و يك جواب داشته باشد كه يكىش اين است: چون دو طرف رابطه، ظرافت روزهاى اولشان را از دست مىدهند.
از پيراهن اتوكشيده و يقهى آهارزده و كفش و كلاه ستكرده و آرايشِ بهغايتحسابشده بگير،
تا انتخاب كلمات و لحن جملات و ملاحت در گفتار و دقت در رفتار.
آدمِ روزهاى اول رابطه، چنان ملاحظهكار است؛ انگار پادوى نوجوانى است كه روز اول كارش در كارگاه بلورسازى، از برابر چشمان شكاك استادكارش بار شيشه مىبرد.
همين آدم، همان آدمى است كه چند سال بعد فراموش مىكند هر كلمهى نابهجا مىتواند دشنه شود و در دل بنشيند.
رابطهها به گند كشيده مىشود چون آدمهاى رابطه فريبِ عادت را مىخورند و به خودشان راحت مىگيرند.
چون از ياد مىبرند كه آنچه روز اول ديگرى را مىآزارد، تا هزار سال ديگر هم آزاردهنده است.
- سه شنبه ۲۶ تیر ۹۷ ۰۹:۱۱ ۱۲۶ بازديد
- ۰ نظر